نتایج جست جو "قلب" در سایت 100هنر

ه میرویم ، هنرمند:الهام حسین پور

با تو سخن می گویم نامت را به من بگو دستت را به من بده حرفت را به من بگو قلبت را به من بده، من ریشه های تو را دریافته ام با لبانت برای همه لبها سخن گفته ام و دست هایت با دستان من آشناست. در خلوت روشن با تو گریسته ام برای خاطر زندگان، و در گورستان تاریک با تو خوانده ام زیباترین سرودها را زیرا که مردگان این سال عاشق ترین زندگان بودند. دستت را به من بده دستهای تو با من آشناست ای دیر یافته! با تو سخن می گویم بسان ابر که با طوفان بسان علف که با صحرا بسان باران که با دریا بسان پرنده که با بهار بسان درخت که با جنگل سخن می گوید زیرا که من ریشه های تو را دریافته ام زیرا که صدای من با صدای تو آشناست من درد مشترکم...

ترین روزگاران بهترین پشتیبان است ، تقدیم به آنان که عاشقانه سوختند تا روشنگر راهم باشند . مادرم ، و همه ی آنهایی که به من یاد دادند خوب بودن را . "یار دبستانی من"موسیقی من در مدح هیچ‌کس نیست ، موسیقی من آغاز فصل جدید عشق است ، آهنگی سرشار از شجاعت و آگاهی . بهترین جایگاه موسیقی من سبب حضور همسفرانیست که پرواز را باور دارند . آهنگ «NighTTalK» برگ سبزیست توفه ی این درویش که با لطف خدا و مهربانی شما به پخش رسید . از اینکه دوستون دارم حس غرور میکنم ، دلتان روشن به مانند خورشید جنوب . ارادتمند و کوچیک شما پویار ----------------------------------- ⚫گپ شو NighTTalK ⚫خواننده : پویار ⚫ترانه سرا : ابراهیم منصفی (رامی) ⚫آهنگساز : ویکتور خارا (زنده باد شیلی) ⚫تنظیم میکس و مستر : بهمن گلپاگون ⚫عکس : عباس احمدی (استودیو ۲۴) ⚫کاور و اکولایز : شایان صفر نژاد ⚫تشکر ویژه از ارسلان پوری زاده ، سایت رامی و تمامی عزیزانی که به من انرژی مثبت دادن در خلق این اثر هنری. #pouyar

مجموعه گنج سفر

و درخت سرو در مشت ِ تبر ، من #شعر #شاعر #اشعار #شعرها #شعرفارسی http://farzandezamiin.blogfa.com/

در 40 سانتی متر

قلب من یه #تک_ستاره، قلب تو مثل یه #ماه بود کاش که باغچه ی دلامون، پر بود از یاس و اقاقی می نوشتی نامه با #عشق، می مونم واسه تو باقی کاش که دستات مال من بود، #قلب_تو #مهرسجودم من همون که تو می خواستی، تو همه بود و نبودم کاش دلت مثل یه #قایق، روی #امواج_دلم بود قلب من یه #موج_خسته، سینه ی تو #ساحلم بود.

یحات: #فیل #در هند سمبل پرستش و عظمت هست،در عین این که حیوانی عظیم الجثه هست،به همون اندازه قلبی مهربان دارد.در هند از فیل ها استفاده های بسیاری میکنند .

عنانش را خدا بریده، این اسب را با خودت می بری؟ #مجنون هیچ نگفت. لیلی که نگاه کرد، مجنون دیگر نبود؛ تنها شیهه اسبی بود و رد پایی بر شن. #لیلی دست بر سینه اش گذاشت، صدای تاختن می آمد...! #تصویرگری #مدادرنگی

ان گم شد،هنگامی که آرزو ها بزرگ بود و زندگی ارزش زنده بودن داشت، رویایی داشتم که در آن عشق هرگز نخواهد مرد، رویایی داشتم که در آن خداوند بخشنده بود، وقتی جوان و بی باک بودم، وقتی رویا ها پرورانده و مستعمل شده و دور ریخته میشد، غرامتی برای پرداختن نبود، آهنگی نبود که خوانده نشود وشرابی نبود که چشیده نشود، اما ببر ها در شب می آیند، با نعره هایشان، به نرمی تندر،وقتی رویاهایت را می درند، وقتی رویا هایت را به شرم مبدل میکنند،ولی من همچنان در رویای آمدن او هستم، و ما با هم زندگیمان را آغاز خواهیم کرد، اما رویاهایی هستند که نمی توانند تحقق یابند،و طوفان هایی هستند که قابل تحمل نیستند، رویایی داشتم که زندگی ام...بسیار بهتر از این دوزخی هست که در آن زندگی میکتم، بسیار بهتر از آنچه که امروز به نظر می رسد، دریغ که روزگار، رویایی که در قلب داشتم نابود کرده است

نمیکند #عاطفه_عزیزی ۹۵/۷/۲۳ https://telegram.me/Atefehpoemm

نقش لبخند دارم که به تو میخندد برق چشمانت گاه مرا می گیرد در حریم آبی شان دلم اوج میگرد وسعت قامت تو در چارچوب در افکارم نه نمی گنجد و به خود می کوبد قلب شیدایی من که تو را میبیند دنج ترین گوشه دنیاست آنجا که در آغوش توام محو گرمای توام و تو میخوانی زیر گوشم آرام تا ابد می مانی تا ابد می مانی آری تکیه خواهم زد به دیوار غرورم

ر آبادی که آباد است به هارمونی دلنواز چشمانت با تک تک نتهای پیانو. در اتاقی از سه جهت شیشه ای تنها منم و تو و پیانو. نزدیک غروب است و آخرین تلا شهای خورشید از لبه کرکره یک طرف اتاق به درون اتاق میخزد. کفپوشی دو رنگ یکی به رنگ موهای تو قرمز خرمایی که ادامه یافته تا کمرت و هر بار که دستانت به دنبال بمترها و زیرترهاست به زیباترین حالتی روی هم میلغزند و کمی از کمرت آویزان میشوند و هر بار که فورته (قوی) مینوازی قدری بر خود میلرزند دیگری قهوه ای عسلی رنگ دورترین حلقه عنبیه چشمانت، به هنگام ظهر پای برهنه ات آنچنان بر پدال مینشیند که گویی سالها همدستِ پیانوست. قلبم با ریتم انگشتان تو میتپد. من میمیرم و همچنان ضر ب آهنگ انگشتانت در روحم مدام تکرار میشود . . . ((معمار نبض شهر-نشر مایا))

نامت قلبم رانشانه رفته حالم راهم پزشک نمیداند به دردی دچارشده ام به نام عــــشق

داخل این جوهرِ خون رنگِ قرمز به دلِ تخته سیاهم بزنی بنشینی وسط راه و میان کوچه هر قدم تابلوی ایست به راهم بزنی پشت آن لحظه که در راست ترین ناحیه ام ساده برچسب دروغین به گواهم بزنی سایه ات را بکشانی به سرِ وحشت من ظالمانه به سرِ گریه و آهم بزنی روی این قله به سمتم بپری مثل پلنگ چنگ بر صورتِ زیبایی ماهم بزنی #مسعود_نامداری

باز برمی کشی آهی و ، می گریی بغضت میکند خشک ، رود روان را آخر ز چه روی است تو را این حال و آن دل بد ، که می کند فغان چیست راز دل دلِ این قاصدک پیر که نمی دهد برایت خبری خوش به ارمغان نه نسیم را لطف است با تو نه می آکند دیده گانت را سراب یاران همگی ز مستی در خواب اند نیست ساغری که دهدت ، پیمانه ای شراب زندگی برای تو در او بود با او لحظه هایت ، می شد به رنگ گلهای بهار خورشیدی بود که میدرخشید در تن گل های سرخ ، در زمزمۀ جویبار فلک شکست شوق پروازت را در پس ابر رعد غرید و برق ، سینه اش را کرد نشان قلبت نمی تپید ، در درنگ قلب او آسمان می برد عشقت را ، به اعماق کهکشان به رسم ، نوشته این را بر قلب زمین خواهد روئید گل ، تا شود پرپر می رود شاهین تا اوج تا برافکنیم از تنش ، شهپر این است سایۀ سرنوشت یک انسان می جوید رنگ عشق را در آسمان اما آنجا که می نویسند قصه بر می گیرند از دل تو ، از چشم من ، امان ------------------ بردیا امین افشار

ه قلب من این همه بی تابه یه کاغذ یه خودکار دوباره شده همدم این دل دیوونه یه نامه که خیسه پر از اشکه و کسی بازم اونو نمی خونه یه روز همینجا توی اتاقم یه دفعه گفت داره میره چیزی نگفتم آخه نخواستم دلشو غصه بگیره گریه میکردم درو که میبست میدونستم که میمیرم اون عزیزم بود نمی تونستم جلویه راشو بگیرم میترسم یه روزی برسه که اونو نبینم بمیرم تنها خدایا کمک کن نمیخوام بدونه دارم جون میکنم اینجا

ا خواهد گرفت روزی که کمترین سرود بوسه است وهر انسان برای هر انسان برادری ست روزی که دیگر درهای خانه شان را نمی بندند قفل افسانه ییست وقلب برای زندگی بس است روزی که معنای هر سخن دوست داشتن است تا تو به خاطر آخرین حرف دنبال سخن نگردی روزی که آهنگ هر حرف،زندگی ست تا من به خاطر آخرین شعر رنج جستجوی قافیه نبرم روزی که هر لب ترانه ییست تا کمترین سرود،بوسه باشد روزی که تو بیایی،برای همیشه بیایی ومهربانی با زیبایی یکسان شود روزی که ما دوباره برای کبوترهایمان دانه بریزیم ومن آن روز را انتظار می کشم حتی روزی که دیگر نباشم

س ها و نفس ها ... و صدای آب که فرو می ریزد قطره قطره قطره از شیر بعد دو نقطه سرخ از دو سیگار روشن تیک تک ساعت و دو قلب و دو تنهایی فروغ فرخزاد

زرد میشد آفتاب دیدگانم سرد میشد آسمان سینه ام پر درد می شد ناگهان طوفان اندوهی به جانم چنگ میزد اشکهایم همچو باران دامنم را رنگ می زد وه ، چه زیبا بود اگر پاییز بودم وحشی و پر شور و رنگ آمیز بودم شاعری در چشم من می خواند ، شعری آسمانی در کنار قلب عاشق شعله میزد در شرار آتش دردی نهانی نغمه من ... همچو آوای نسیم پر شکسته عطر غم می ریخت بر دلهای خسته پیش رویم چهره تلخ زمستانی جوانی پشت سر آشوب تابستان عشقی ناگهانی سینه ام منزلگه اندوه و درد و بدگمانی کاش چون پاییز بودم ، کاش چون پاییز بودم فروغ فرخزاد

راسر می شنید اما برایش باورش مشکل آه آری باز.. داشتم می گفتم هر چه در من بود سرنوشت آتش و آشوب می شنید اما برایش باورش مشکل می توانست او اگر می خواست قصه هایم را کند باور قصه ی افسون بی مرز نگاهش از سحر تا شب می شنید اما برایش باورش مشکل قصه ام را باز می گویم داستان باور و انکار با تمام فصل هایش می شود تکرار از زبان قلب می خوانم برایش می شنید اما برایش باورش مشکل

صورت قلب و چون در آب گوگرد دارد آب آن سرخ است.عکس در سال ۱۳۹۹ ثبت شده است. محمد مهیمنی