هنر خوشنویسی : محفل خوشنویسی

ب ترکیب مواد فوم ماکت

کافه رستوران هاو دفاتر کار تابلو"نایا" منحصر به فرد ساخت اثر ۴۰۴.اثر نعیمه ادبی

اثر #محمد_ابراهیمی_جویباری #تابلو #نقاشیخط #بداهه #سبک_هنری #مرکب_اعتدال

گیری درونی انسان معاصر است؛ جایی که حرکت‌های خشن و لایه‌لایه‌ی اکریلیک، با ردّ ظریف کلمات سهراب سپهری تلاقی پیدا می‌کند. نه برای خوانده شدنِ کامل، بلکه برای حس شدن. رنگ‌های خاکی و قهوه‌ای، ریشه‌ها را یادآوری می‌کنند؛ و ضربه‌های آزاد قلم، بی‌قراریِ «دچار بودن» را. این تابلو دعوتی‌ست به پذیرفتنِ گم‌شدگی، چون آغازِ دیدن. ▪️ ابعاد: ۱۲۰ × ۸۰ ▪️ شعر: سهراب سپهری (برداشت از مصرع «دچار باید بود») ▪️ تکنیک: اکریلیک و نقاشی‌خط ▪️ هنرمند: محمد ابراهیمی جویباری ▪️ تاریخ و مکان خلق اثر: ۲۳ آذر ۱۴۰۴ – ساری

#۱۴۰۴ #سفارش 09173709589

رم. لایه‌های سخن‌نگاری و بافت‌های سیال، در مرکز خود نقطه‌ای ثابت دارند؛ جایی که «او» در نگاه مستقر می‌شود و جهان پیرامون در گردش است. Dimensions: 100×100 cm Date: 1397 Price: 100,000,000 T اثر «حضور» آمیزه‌ای‌ست از جریان، سکون و حضور. حرکت‌های سیال و خطوط تودرت و، بازتابی از عمق درونی و نگاه مراقبه‌وار هنرمند است. ابعاد: ۱۰۰×۱۰۰ تاریخ اجرا: ۱۳۹۷ قیمت: ۱۰۰ میلیون تومان

این اثر، روایتی‌ست از کشاکش تاریکی و تولد نور؛ جایی که خط، از دل سکوت برمی‌خیزد و به جانِ رنگ می‌پیچد. اکریلیک روی بوم ۱۲۰×۸۰ اثر: محمد ابراهیمی جویباری در این اثر، خط نه تنها واگویه‌ای از کلمات، که تجسمی از جریان نفس است؛نَفسی که از تاریکیِ شب عبور می‌کند و در روشنای سحر تولدی دوباره می‌یابد. ی‌سازد. هر ضربه‌ی قلم‌مو و هر پیچش خط، پلک‌زدنی‌ست میان بودن و شدن؛ نوعی مراقبه‌حرکت سیال حروف در دل زمینه‌ای از آبی و صدفی، گفت‌وگویی میان عمق و رهایی می بصری که مخاطب را به مکث، تنفس و بازخوانی درون دعوت می‌کند. این تابلو در نسخه‌ای یکتا خلق شده تا تجربه‌ی منحصربه‌فرد نور و نَفَس را برای صاحب خود حفظ کند؛ جایی که شعر، خط و رنگ در سکوت بوم یکی می‌شوند.

«هو» در این اثر نه یک واژه، بلکه یک حرکت است. حرکتِ بی‌آغاز و بی‌پایانی که از مرکز بوم می‌جوشد و لایه‌به‌لایه گسترده می‌شود؛ مانند نفسی که جهان را برای اولین‌بار از عدم به حضور آورد. گره‌های سیال و منحنی‌های قدرتمند، نمادی از چرخش هستی هستند؛ چرخشی که در عرفان، از آن به عنوان رقصِ روح و بازگشت هر چیز به اصل خود یاد می‌شود. تک‌رنگ بودن اثر، عامدانه انتخاب شده تا مخاطب از رنگ عبور کند و مستقیم با جوهر حرکت و نفس روحانی «هو» مواجه شود. این تابلو دعوتی است به شنیدن صدایی که شنیده نمی‌شود؛ صدای همان «نفَس نخست» که هنوز در همه چیز می‌وزد. — اثر یکتا – خلق شده توسط محمد ابراهیمی جویباری

لوص عشق را ثبت کنم؛ لحظه‌ای که انسان، مرز میان دل و جان را از دست می‌دهد و همۀ هستی‌اش تبدیل به یک ندا می‌شود. ترکیب‌بندی، بر پایه‌ی حرکت‌های سیال اکریلیک شکل گرفته تا عمق احساسیِ جمله را در لایه‌های رنگ منعکس کند. انتخاب بوم ۹۰×۹۰ به‌منظور ایجاد فضایی متوازن و نفس‌دار بوده؛ فضایی که بیننده بتواند در آن مکث کند و خود را در جریان احساس رها سازد. این تابلو در آذر ۱۴۰۴، ساری خلق شده است؛ شهری که باران و نورِ سرد زمستانش، بافت احساسی اثر را شکل داده‌اند. این اثر دعوتی‌ست به تأمل، به شنیدن نجوای عشقی که آرام اما پابرجاست، و به یادآوری اینکه گاهی یک جمله، تمام جهان یک انسان می‌شود. — اثر یکتا – خلق شده توسط محمد ابراهیمی جویباری

i #ali_reza_zandi #alireza_zandi_dashte_bayaz #ali_reza_zandi_dashte_bayaz #Calligraphy #art #artist

yaz #Calligraphy #art #خوشنویسی #شکسته_نستعليق

ر ابعاد دلخواه. 09173709589 واتساپ

تکنیک: اکریلیک روی بوم سال اجرا: مهر ۱۴۰۴ محل خلق اثر: ساری هنرمند: محمد ابراهیمی جویباری ⸻ در این اثر، پیوند میان شور و طراوت بهاری با حضور معشوق به زبان خوشنویسی و لایه‌های رنگی ترجمه شده است. رنگ‌های سرد و آرامِ پس‌زمینه، زمینه‌ای برای تجلی واژه‌ها هستند؛ واژه‌هایی که در پیچ‌و‌تاب خطوطشان، نغمه‌ی تولد، عشق و تداوم زندگی شنیده می‌شود. «تو عید منی، من بهار توام» نه فقط جمله‌ای شاعرانه، بلکه بیانی از توازن روح و طبیعت است؛ جایی که عشق، آغاز هر شکفتن است و انسان، آینه‌ی رویش.

ط و رنگ؛ جایی که واژه‌ها از قید خوانده شدن رها می‌شوند و به جریان بصری تبدیل می‌گردند. در این اثر، خوشنویسی نه‌تنها زبان کلمات بلکه زبان روح است؛ گویی هر خط و حرکت قلم، تپشی از جان و دلی است که در طلب «تو» جاری شده است. رنگ‌های آبی و سپید، استعاره‌ای از آسمان و بی‌کرانگی هستند؛ بیانی از پاکی، بی‌وزنی و سرسپردگی. این تابلو دعوتی است برای تجربه‌ی حضور در جهانی که در آن «کلمه»، «رنگ» و «احساس» در هم می‌آمیزند و به یک کل یگانه بدل می‌شوند.