نتایج جست جو "یاری" در سایت 100هنر

ده های روزنامه و مجله و استفاده از رنگ اکرولیک.ابعاد کار70×50 این تابلو برگرفته از ناخودآگاه ذهنی من هستش ینی هر امال و ارزو هر تصمیم هر اتفاق و هر حادثه ای که توی ناخودگاه ذهنی من وجود داره توی این تابلو با استفاده از یک سری عکس ها که بصورت نمادین هستش نمایش داده شده. بطور مثال استفاده از اون شکل دایره ای روشن بین اون تاریکی برای من مثل زمانی بوده که توی اوج تاریکی ها و یک سری بدبیاری ها اون نور امیده روشن شده و بهم راه داده که خب این فکر و با این شکل نشون دادم. اون قسمتای کلی تابلو که به صورت بافت هستش اونها برای من نماد اتفاقات کوچیک زندگی بودن که توی ساختار زندگی من دخیل بودن. عکس خلبان سمت چپ کادر که اندازه اون خیلی بزرگتره نماد موفقیته ن به این منظور که موفقیت فقط توی کار خلبانیه نه اما این شغل و من نماد موفقیت و اون حس ازادی که خودم دنبالشم رو قرار دادم چون کار خلبان هاهم نوعی آزادی داره البته این توی باور ذهنی من هستش در کل این تابلو از ذهن ناخودآگاه من نشات گرفته.

ری بوده است در بند سر زلف نگاری بوده است این دسته که در گردن او میبینی دستی است که بر گردن یاری بوده است

شد ٣٥*٥٠ مرکب اشمینگ و کاغذ رنگ شده

ا و سیاه مشق بسیاری موحود است اما از هر اثر یکی

د ماه را از خود عبور می دهی در تو سر گوزنی را دیدم که هنوز شاخ هایش به سمت کوهستان کج بود چشمه ای که پرندگان زیادی را شیر می داد چه طور می تواند مرگ از تو تنها گودالی را پر کند. شاعر : مرحوم #غلامرضا_بروسان #سورئال #فاین_آرت #عکاسی #حورا_حقشنو

یحات: #فیل #در هند سمبل پرستش و عظمت هست،در عین این که حیوانی عظیم الجثه هست،به همون اندازه قلبی مهربان دارد.در هند از فیل ها استفاده های بسیاری میکنند .

کس منوط به شناخت ارزش‌ها و گرایش‌های ارزشی اوست. آشنایی با کلام وحی و ارتباط با آن کلام نیز یکی از ویژگی‌های ارزشی است که هنرمند در درون خود می‌تواند درراه رسیدن به کمال به کار ببندد. هنر خوشنویسی رسالت، هم‌اندیشی و هم‌نشینی بسیاری را از دل نور می‌یابد و بر آن ریشه و تکیه دارد. امروزه با به‌کارگیری حروف بر پایه دریافت‌های هنرمند و همچنین ایجاد اصول زیبایی شناسانه بر پایه مبانی و اصول هنرهای تجسمی توسط هنرمند محصولی را حادث‌شده است که در آن فرآیند دریافت محتوایی حروف در قالب پیام احساسی را بر هنرمند مستولی می‌نماید در این گام هنرمند نیز دریافت‌ها، استنباط و تجربه تمام زندگی خود با تلفیقی از کلام با رعایت مبانی و اصول هنرهای تجسمی اثری را خلق می‌نماید. که بنام نقاشیخط نام‌گرفته است. بر این اساس بر آن آمدم با این اندیشه و بر پایه نظریه لئو تولستوی آثاری را خلق نمایم که در زمره این رسالت بزرگ قرار گیرد و همچنین مکتبی بنام "گویشی بنام نقاشیخط" را نام بنهم.

یا شهرستانی است که مردمانش دارای زبان فرهنگ ومنش وآداب ورسوم غنی با پیشینه تاریخی کهن وستواری به بزرگی وسترگی اشترانکوه میباشد ازینرو مردمانی سخت کوش وغیرتمند با انگاره های مختلف فرهنگی وایلیاتی روزگار گذرانده ومیگذرند این مقدمه جهت آشنایی واگاه عزیز انیست که کمتر شناخت نسبت به قوم بزرگ بختیاری دارند .واژه ایل در فرهنگ غنی وسترگ بختیاری از جایگاه خاصی و مقدسی برخورد ار است ودر این جایگاه بزرگ هر ایل وطایفه از حرمت عزت وموقعیتی والا برخوردار میباشد وچنانچه مشکلی در روابط مردمان ایل پیش بیاید با جمله ای که البته ریشه آگاهی ونکته سنجی توامان واقع نگری ختم میگردد ودیگران به حرمت بزرگ ایل به گفته ایشان گردن مینهند دوستان گرانقدر زیاده گویی مرا به بزرگی خودشان ببخشایند

کسی/ شکسته نستعلیق

ه در عشق اثر باز حرف عشق به میان آمده است باز نومیدی از صورت ما افشان است باز هم سیرت و صورت خفته در عشق شدیم... باز‌ هم سرگردان،باز هم حیران،باز هم گریزان... باز نمی دانیم کجا،باز نمی دانیم چرا؟ باز دل هوس یار و دیاری کرده باز این دل شده مست،باز غماری کرده باز این دل مگر از رَختِ رُخَت خسته نشد باز این دل چه شده رَختِ تو بر تن کرده؟ باز این دل چه شده هوس روی تو از سر کرده... باز این دل چه شده رَختِ تو بر تن کرده؟ مگر این دل هوس فاتحه خوانی دارد؟ که بخوان فاتحه اش چون که چنین می باشد... ز تو نجوای دگر لیک نمی آید به گوش تو بخوان فاتحه اش چون که چنین می باشد... شرف عشق تو را با مِی و باده نتوان عطش عشق تو را با ذکر و تسبیح نتوان شفق عشق تو را لیک طلوع باید کرد که به صبح دولتت باز امیدی گر هست... چو شتابان،چو گریزان چو هراسان،چو پریشان چو غریوان چه به دامن کشیده در عشق مستانم در شبستانم تو بگو باز چرا عشق....... "مانیک" #احسان_رستمیان #مانیک

گرد بام و در من بی ثمر می گردی انتظار خبری نیست مرا نه ز یاری نه ز دیار و دیاری باری برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس برو آنجا که تو را منتظرند قاصدک در دل من همه کورند و کرند دست بردار ازین در وطن خویش غریب قاصد تجربه های همه تلخ با دلم می گوید که دروغی تو ، دروغ که فریبی تو. ، فریب قاصدک هان، ولی ... آخر ... ای وای راستی آیا رفتی با باد ؟ با توام ، آی! کجا رفتی ؟ آی راستی آیا جایی خبری هست هنوز ؟ مانده خاکستر گرمی ، جایی ؟ در اجاقی طمع شعله نمی بندم خردک شرری هست هنوز ؟ قاصدک ابرهای همه عالم شب و روز در دلم می گریند

وقتی سیری یا گرسنه یا که بی حالی وقتی بردی یا که می بازی وقتی می خونی شعر تکراری سیگار می چسبد وقت بی یاری شایدم داری یار سیگاری...