نتایج جست جو "طلوع" در سایت 100هنر

د مازندران عکاس شهرام حافظی #قو #پرندگان_مهاجر #پرندگان

م که ریخته اند در پای چاه زندگی می زند ساز را در دشت پُر می شود در چوپان ، در نی می چکد بر گلبرگهای گل می ریزد خود را در جام ، در می نگاهش نمی چرخد به سویم گوئی شرابش تلخ است بر من فریاد می کشد با خشم می کَند جانم را ، ازتن من همان اشکم در ابر که چون قطره می نالد انواری جدا از مادر که بر دمنها می بارد طبعم آهیست بغض آلود بر کشیده میشوم از خشم چون اشکی در چنگ ظلم ریخته می شوم از چشم این چنین ردای غم تا به کی خواهم دوختن ؟ در دل این جنگل خشک بوته ها ، خواهم سوختن کاش خورشید بتابد گرم بخار سازد درد از وجودم بر کشم لبخند بر رخ ذکر گویمش ، در سجودم کاش مهتاب ببارد بر دشت مرگِ شب را کُند تقدیر تا دل ، طلوع خورشید را بر تنِ سردم کُند تفسیر

ست و حرکت، فواره وار و در حدود بینش سیاره‌های نورانی می‌چرخند زمین در ارتفاع به تکرار می‌رسد و چاههای هوایی به نقب‌های رابطه تبدیل می‌شوند و روز وسعتی است که در مخیلهٔ تنگ کرم روزنامه نمی‌گنجد چرا توقف کنم؟ راه از میان مویرگ‌های حیات می‌گذرد کیفیت محیط کشتی زهدان ماه سلول‌های فاسد را خواهد کشت و در فضای شیمیایی بعد از طلوع تنها صداست صدا که ذوب ذره‌های زمان خواهد شد. چرا توقف کنم؟ چه می‌تواند باشد مرداب چه می‌تواند باشد جز جای تخم ریزی حشرات فاسد افکار سردخانه را جنازه‌های باد کرده رقم می‌زنند. نامرد، در سیاهی فقدان مردیش را پنهان کرده‌است و سوسک.... آه وقتی که سوسک سخن می‌گوید. چرا توقف کنم؟ همکاری حروف سربی بیهوده ست. همکاری حروف سربی اندیشهٔ حقیر را نجات خواهد داد. من از لالهٔ درختانم تنفس هوای مانده ملولم می‌کند پرنده‌ای که مرده بود به من پند داد که پرواز را بخاطر بسپارم نهایت تمامی نیروها پیوستن است، پیوستن به اصل روشن خورشید و ریختن به شعور نور...

ی کِشم پرده ای تاریک بر روی رویایت نمی کُنم بر جداره های دل زیبایت ، رسوب چشمانت نیست دیگر مشتاق دیدارم فردا روزیست که میشوم برایت فراموش می روم و این است آخرین حرفم می کُنم آرام اما مدام ، خود را برای تو خاموش می نشیند یادی از ایام گذشته بر دلم با تکه ای نگاه ، گَشتم در دریای عشقت شناور امان از این روزها که بودند ، دروغ نمیدانم چگونه ؟ دوست داشتنت را کردم باور؟ چگونه نشست خزان بر باغچه ام چگونه بُرید دلت از دل تنگم پیمان ؟ نگاهت پر کشید و نشست بر نگاه مشتاقی ندارم به خدای عشق من ، دیگر ایمان می روم از پیش تو ، می روم از دنیایت پر کرده ام عشقت را در گذشته هایم ، در مَشک می شود بغضت در گلویم فریاد می ریزد نامت بر گونه هایم ، در اشک فردا می رسد و خورشید می کند طلوع چشمان ناز تو در خواب اند و بسته اینجا اما خزان است و تندبادی سرد که می کند طوفان ، در این دل خسته ---------------------- بردیا امین افشار

کنم همه دریا را از قطره های اشک ، پاک می نویسم بر ابر ، از طلوع ، از خورشیدِ بی باک --------------------------- بوتۀ تاک ، بردیا امین افشار

ه در عشق اثر باز حرف عشق به میان آمده است باز نومیدی از صورت ما افشان است باز هم سیرت و صورت خفته در عشق شدیم... باز‌ هم سرگردان،باز هم حیران،باز هم گریزان... باز نمی دانیم کجا،باز نمی دانیم چرا؟ باز دل هوس یار و دیاری کرده باز این دل شده مست،باز غماری کرده باز این دل مگر از رَختِ رُخَت خسته نشد باز این دل چه شده رَختِ تو بر تن کرده؟ باز این دل چه شده هوس روی تو از سر کرده... باز این دل چه شده رَختِ تو بر تن کرده؟ مگر این دل هوس فاتحه خوانی دارد؟ که بخوان فاتحه اش چون که چنین می باشد... ز تو نجوای دگر لیک نمی آید به گوش تو بخوان فاتحه اش چون که چنین می باشد... شرف عشق تو را با مِی و باده نتوان عطش عشق تو را با ذکر و تسبیح نتوان شفق عشق تو را لیک طلوع باید کرد که به صبح دولتت باز امیدی گر هست... چو شتابان،چو گریزان چو هراسان،چو پریشان چو غریوان چه به دامن کشیده در عشق مستانم در شبستانم تو بگو باز چرا عشق....... "مانیک" #احسان_رستمیان #مانیک

د از افق طلوع کند بُوَد که پرتو نوری به بام ما افتد

ازین در مرو بزن فالی بود که قرعه دولت به نام ما افتد

وی بوم دیپ)

ایی خالق اثر: شقایق قیدی

تکنیک گواش و آبرنگ مدت زمان 8 ماه

یک روی مقوا

اکریلیک روی مقوا