نتایج جست جو "آشنا" در سایت 100هنر

با تو سخن می گویم نامت را به من بگو دستت را به من بده حرفت را به من بگو قلبت را به من بده، من ریشه های تو را دریافته ام با لبانت برای همه لبها سخن گفته ام و دست هایت با دستان من آشناست. در خلوت روشن با تو گریسته ام برای خاطر زندگان، و در گورستان تاریک با تو خوانده ام زیباترین سرودها را زیرا که مردگان این سال عاشق ترین زندگان بودند. دستت را به من بده دستهای تو با من آشناست ای دیر یافته! با تو سخن می گویم بسان ابر که با طوفان بسان علف که با صحرا بسان باران که با دریا بسان پرنده که با بهار بسان درخت که با جنگل سخن می گوید زیرا که من ریشه های تو را دریافته ام زیرا که صدای من با صدای تو آشناست من درد مشترکم...

می عزیز افتادم... امروز در خانه میمانم و در را به روی کسی نمی گشایم اما بی در و پیکر است خانه ذهنم می آیند و می روند دوستان ناموافق، آشنایان ناسازگار نه خواندن می‌دانست نه نوشتن اما چیزی میگفت که نه کس خوانده بود و نه کس نوشته بود

کوت با تو حرف میزنم...

@TaranehBaf #MohammadEmad

کس منوط به شناخت ارزش‌ها و گرایش‌های ارزشی اوست. آشنایی با کلام وحی و ارتباط با آن کلام نیز یکی از ویژگی‌های ارزشی است که هنرمند در درون خود می‌تواند درراه رسیدن به کمال به کار ببندد. هنر خوشنویسی رسالت، هم‌اندیشی و هم‌نشینی بسیاری را از دل نور می‌یابد و بر آن ریشه و تکیه دارد. امروزه با به‌کارگیری حروف بر پایه دریافت‌های هنرمند و همچنین ایجاد اصول زیبایی شناسانه بر پایه مبانی و اصول هنرهای تجسمی توسط هنرمند محصولی را حادث‌شده است که در آن فرآیند دریافت محتوایی حروف در قالب پیام احساسی را بر هنرمند مستولی می‌نماید در این گام هنرمند نیز دریافت‌ها، استنباط و تجربه تمام زندگی خود با تلفیقی از کلام با رعایت مبانی و اصول هنرهای تجسمی اثری را خلق می‌نماید. که بنام نقاشیخط نام‌گرفته است. بر این اساس بر آن آمدم با این اندیشه و بر پایه نظریه لئو تولستوی آثاری را خلق نمایم که در زمره این رسالت بزرگ قرار گیرد و همچنین مکتبی بنام "گویشی بنام نقاشیخط" را نام بنهم.

یا شهرستانی است که مردمانش دارای زبان فرهنگ ومنش وآداب ورسوم غنی با پیشینه تاریخی کهن وستواری به بزرگی وسترگی اشترانکوه میباشد ازینرو مردمانی سخت کوش وغیرتمند با انگاره های مختلف فرهنگی وایلیاتی روزگار گذرانده ومیگذرند این مقدمه جهت آشنایی واگاه عزیز انیست که کمتر شناخت نسبت به قوم بزرگ بختیاری دارند .واژه ایل در فرهنگ غنی وسترگ بختیاری از جایگاه خاصی و مقدسی برخورد ار است ودر این جایگاه بزرگ هر ایل وطایفه از حرمت عزت وموقعیتی والا برخوردار میباشد وچنانچه مشکلی در روابط مردمان ایل پیش بیاید با جمله ای که البته ریشه آگاهی ونکته سنجی توامان واقع نگری ختم میگردد ودیگران به حرمت بزرگ ایل به گفته ایشان گردن مینهند دوستان گرانقدر زیاده گویی مرا به بزرگی خودشان ببخشایند

گلها نباشد بوی گیسویت در آنجا دلم دارد هوای روی ماهت صدای خنده های گاه گاهت شباهنگام ، دل گیر بهانه به سان گریه های کودکانه صدای هق هق هنگام دوری ببارم از دو چشمانم بلوری عجب وصف عجیبی دارد این راز نمک دارد به سان درد آغاز بنازم ناز چشمان صبورت هوای این دلم وقت غرورت ببویم عطر مهتاب شبانه کنار یک نگاه عاشقانه صدای نازکت ،مست نگاهت به خواب کودکانه گاه گاهت سکوتی کرده ام فارغ ز هر راز تو باشی در کنارم ، مست پرواز مرتضی دوره گرد (هیوا)

یرد، می اندیشد: « بردگان ناتوانایی که می سازند دیوار بزرگ شهر را هر یکی زانان که در زیر آوار زخمه های آتش شلاق داده جان مرده اش در لای دیوار است پنهان» آنی از این دلگزا اندیشه ها راه خلاصی را نمی داند زن چینی او، روانش خسته و رنجور مانده است با روان خسته اش رنجور می خواند زن چینی، در نخستین ساعت شب:« در نخستین ساعت شب هر کس از بالای ایوانش چراغ اوست آویزان همسر هر کس به خانه بازگردیده است الا همسر من که ز من دور است و در کار است زیر دیوار بزرگ شهر» در نخستین ساعت شب، دور از دیدار بسیار آشنا من نیز در غم ناراحتی های کسانم؛ همچنانی کان زن چینی بر زبان اندیشه های دلگزایی حرف می راند، من سرودی آشنا را می کن در گوش من دمی از فکر بهبودی تنها ماندگان در خانه هاشان نیستم خاموش و سراسر هیکل دیوارها در پیش چشم التهاب من نمایانند نجلا! در نخستین ساعت شب، این چراغ رفته را خاموش تر کن من به سوی رخنه های شهرهای روشنایی راهبردم را به خوبی می شناسم، خوب می دانم

رش رو نشونش دادم گفت چون نام آشنا نیست باید تحقیق شه طول می کشه ، گوشیو برداشتم زنگزدم بابام آخه هر وقت کارام گیر می خورد به بابا زنگ می زدم ، وقتی ٢ ٣ تا زنگ خورد یهو یادم افتاد که قراره خودشو خاک کنیم... ABS

ظ اکریلیک . ورق طلا و ترکیب مواد روی بوم #فروخته_شد جواد یوسف زاده ۱۳۹۹

لبریز شد چشمان من از دیدنِ رویای تو صدها برابر بیشتر از هر تصور یا گمان وقتی دلم شد آشنا با کوی یاری اینچنین آواره‌ی دنیا شدم، غربت نشینی بی مکان با آن اشارات نهان رسوای چشمانت شدم دیگر نماند از خویشِ من در خویشتن حتی نشان بیمار تب آلوده‌ام دیگر چرا پنهان کنم از چشمهایم میشود اسرار پنهانی عیان چشمان دل را بسته‌ام غیر از تو را نادیده‌ام باید ببندی چشم دل را بر نگاه دیگران با من بمان با من بخوان از من بگو از من بجو کن گفتگو از عشق مان در هر مکان در هر زمان

کردم تمام راز پنهانش عیان شد قلم تا می نویسد ناز شصت است مرکب عاشق است و مست مست است کلام دلبر و آوازه هایش تمام مشق های ناب دست است مرکب مات و مبهوت کلام است قلم مشغول رسم سین و لام است رسیدن تا به اوج قله ی عشق تمام دلخوشیهای غلام است قلم همراه دلهای شکسته است اگرچه بند از بندش گسسته است قلم فریاد دربندان زنجیر کلید قفلهای زنگ بسته است قلم تا می نویسد انبیایی است تمام حرفهایش اولیایی است کلام عاشقان را می نویسد نشانش دلبری کارش خدایی است قلم لیلی نویس دلربایی است قلم مجنون نگار کبریایی است تمام حرف های کل عالم برای گفتن این آشنایی است شعر و خط: #اکبرنژاد #بداهه_نویسی

یشود.هزینه جداگانه حساب میشود. #هنر #نقاشی #طراحی #آبرنگ #اکریلیک #فاطمه_سلمانی

شنا در دلت آتش نشانی می کند شعر و خط: #اکبرنژاد #بداهه_نویسی

رکب ترکیبی و کاغذ اهار مهره

سته در میکده ها بی سر و پا گردیده خوشنویسی حبیب قنبری مرکب ترکیبی مشکی و کاغذ اهار مهره 1399

داخل کار رویت میشه که آن چیزی که توی طبیعت نگاشته شده بصورت واقع گرایانه و زیبا شناسی دید هنرمند بوده تا به مخاطب عام در حوزه طراحی و نقاشی القا و دیده شود.و جدا از این دایره ی توضیح مختصر صرفاً برای شناخت علمی و پژوهشی کار بصورت خطوط آزاد و روان نگاری هنرمند نسبت به حوزه شناخت کاری بکار برده شده و آشناییتی برای هنرجویان و افراد آزادی که علاقه به نقاشی دارند. عنوان اثر :نقاشی طبیعت (فی البداهگی و خطوط آزاد) سایز اثر :۳۵×۳۰ تکنیک اثر:مداد رنگ و پاستل کچی و پاستل روغنی سال تولید‌:1398

ر از این گوشه پادشاه ندارد تا چه کند با رخ تو دود دل من آینه دانی که تاب آه ندارد دیدم‌وآن‌چشم‌دل‌سیه‌که‌توداری جانب هیچ آشنا نگاه ندارد رطل گرانم ده ای مرید خرابات شادی شیخی که خانقاه ندارد خون‌خوروخامش‌نشین‌که‌آن‌دل‌نازک طاقت فریاد دادخواه ندارد گو برو و آستین به‌خون‌جگرشوی هر که در این آستانه راه ندارد نی من تنها کشم تطاول زلفت کیست که او داغ آن سیاه ندارد شعر: #حافظ خط: #اکبرنژاد