نتایج جست جو "مهتاب" در سایت 100هنر

د میلاد مهتابیان پور

وخته شده است ،برای سفارش مجدد تئ بازده زمانی مشخص اجرا می شود. #نقاشیخط #مرجان_میرخاتمی

#فروخته_شده ابعاد ۶۰ در ۸۰

شی #موسیقی #مدرنیسم

ه ها گفتم و در خواب نشستم به تماشا راز دل را تو بگویی و دلم را بِگُشایی اینک از تاب و قرارم بِسُرا این غزلت را آتش این دل من تازه شود گر بِسُرایی کوچه ها پر شده از زخمه ی سازت به ترنم برده ای ساز دلم را به صدایی و نوایی راه این فاصله با عشق چه پیمودم و آخِر زائر قدسی این کعبه شدم چون تو خدایی آمدی تا که حیاتی بدهی بر دل و روحم دست گرمی برسد بر سر من گر که بیایی هدف از روز و شب و غمزه مهتاب تو بودی شعر هذیان تو شدی چون تو سزاوار ثنایی

م که ریخته اند در پای چاه زندگی می زند ساز را در دشت پُر می شود در چوپان ، در نی می چکد بر گلبرگهای گل می ریزد خود را در جام ، در می نگاهش نمی چرخد به سویم گوئی شرابش تلخ است بر من فریاد می کشد با خشم می کَند جانم را ، ازتن من همان اشکم در ابر که چون قطره می نالد انواری جدا از مادر که بر دمنها می بارد طبعم آهیست بغض آلود بر کشیده میشوم از خشم چون اشکی در چنگ ظلم ریخته می شوم از چشم این چنین ردای غم تا به کی خواهم دوختن ؟ در دل این جنگل خشک بوته ها ، خواهم سوختن کاش خورشید بتابد گرم بخار سازد درد از وجودم بر کشم لبخند بر رخ ذکر گویمش ، در سجودم کاش مهتاب ببارد بر دشت مرگِ شب را کُند تقدیر تا دل ، طلوع خورشید را بر تنِ سردم کُند تفسیر

گلها نباشد بوی گیسویت در آنجا دلم دارد هوای روی ماهت صدای خنده های گاه گاهت شباهنگام ، دل گیر بهانه به سان گریه های کودکانه صدای هق هق هنگام دوری ببارم از دو چشمانم بلوری عجب وصف عجیبی دارد این راز نمک دارد به سان درد آغاز بنازم ناز چشمان صبورت هوای این دلم وقت غرورت ببویم عطر مهتاب شبانه کنار یک نگاه عاشقانه صدای نازکت ،مست نگاهت به خواب کودکانه گاه گاهت سکوتی کرده ام فارغ ز هر راز تو باشی در کنارم ، مست پرواز مرتضی دوره گرد (هیوا)

ده به لب باز در اوج غمم باز رنجیده تنم من و تاریکی شب من و خاموشی لب منم آن شب زده ی خسته تنم ساده رفتی نشنیدی سخنم منم آن غمزده ی سوخته دلم چشم ها شسته از این بار غمم خواهم این لب به سخن باز کنم مُهر برکَنده از این راز کنم نغمه با نی چو هم ساز کنم قصّه ی عشق تو آغاز کنم باز از خواب تو بیدار شدم تشنه ی لحظه ی دیدار شدم باز با غصّه هم آغوش شدم باز از یاد فراموش شدم در شب سرد بی مهتاب دلت منم آن شمعی که خاموش شدم...

دلم تنگ است بیا ای روشن ای روشن تر از لبخند شبم را روز کن در زیر تن پوش سیاهی ها دلم تنگ است بیا بنگر چه غمگین و غریبانه در این ایوان سر پوشیده وین تالاب مالامال دلی خوش کرده ام با این پرستوها و ماهی ها و این نیلوفر آبی و این تالاب مهتابی بیا ای همگناه من درین برزخ بهشتم نیز و هم دوزخ به دیدارم بیا ای همگناه ای مهربان با من که اینان زود میپوشند رو در خواب های بی گناهی و من میمانم و بیداد و بی خوابی ...

سترکت #انتزاعی

ن و راپید ۱۴۰۱ فرشته رنجبر

بوشاسب #گرافیک #نقاشی #هنر این اثر در ابعاد دلخواه و پس از چاپ بر روی مقوا ارائه خواهد شد

پر ستاره ونسان ون گوگ رنگ روغن وینزور بوم دیپ سایز 60 /50