نتایج جست جو "قدر" در سایت 100هنر

/ نئون / #فروخته_شد

ت_الله_عاقلی #ghodratollahagheli

ی _ ویدئو / 1391 #فروخته_شد #قدرت_الله_عاقلی #ghodratollahagheli

ا چه کمرنگ چه پر رنگ او در این آفرینش حضور دارد و انکار تاثیر وجود او انکار کل نظام هستی است . این اثر عدد 72 را از قدرت و عدد 9 را از پایه نظام هستی وام گرفته است و مسیری را به تصویر میکشد که آفرینش را به سوی وحدانیت سوق میدهد . قطعات اثر هر کدام نماینده انسانی است که چه خوب و چه بد ، چه زشت و چه زیبا ،حضورش الزامیست و نبود او به معنای نقص و نیستی کل نظام آفرینش است . رنگ روغن روی بوم

کل اثر فرمی بیضی شکل سوار بر پایه ای مکعب مربع شکل را نشان میدهد که در درون اثر شکل بیضی بیشتر نمود دارد. ناحیه ای در سمت راست اثر، دچار شکست شده و فضایی باز را نشان میدهد. گویی در اثر اتفاقی در این فرم، شکستی پیش آمده و در فضای بسته، راهی به برون ایجاد شده است. در بیان این اثر سعی شده تا هنرمند به مخاطب بگوید که هر فضای بسته را با قدرت انرژی و توکل بخدا میتوان گشود، فقط تلاش و توکل لازم است. میتوان هر محدودیتی را باز کرد و از آن برون رفت.

به غول خودکامگی تبدیل شود. غول خودکامگی تمامیت خواه است و برای ارضای امیال خود دست به هر کاری خواهد زد...

نوع پیچک). این پیچک نماد قدرت خاص و منحصر به فرد و ممنوعه است . این گیاه به کسی که بر او پیچیده قدرت و بصیرت خاص میدهد اما با سم خود کاری میکند که دیگر کسی زبان او را نفهمد. او تمام انچه از گیاه راجع به جهان دریافته انقدر با خون خود بالا میاورد تا از توان بیافتد.اما یک افسانه است که زنی توانست در مقابل سم این پیچک مقاومت کند و صاحب همیشکی قدرت آن شود . اما نتوانست رازش را به کسی بگوید چون در مقابل پرسش های مردم فقط میتوانست بخندد. ——————— تکنیک راپیت و ابرنگ سبک سمبولیسم ۴۲*۳۰ ——————— لاله دی ماه ۹۸. ———————- #لاله ملا #lalehmola. ایستاگرام artlalaart #artlalaart

نبینم این چنین من نتوانم که تو را از خود برهانم چه مهم است این هنر گر نتوانم تو را بجویم مرا رها کن از خود تا بتوانم تو را به تصویر بکشانم... در فراسویی از عالم مادی به دنبال حقیقت و در پی وصل پا در عالم مثال گذاردم ودر مکاشفه هایی که با صورت های ازلی مرا در برگرفت غرق شدم در این همه بی خودی در دنیای پر از نور و خیال تا جایی که رسیدم به هفت صفتی که او در لحظه ی بودنمان از خود در ما نهاد... حیات, علم, قدرت, اراده, سمع, کلام, بصر و گشتم و گشتم و دیدم و شنیدم که به من می گویند ......... بگرد و بگرد و بگرد که من عاشق گردش توام پس چگونه توای که از جنس منی نگردی و عاشق نباشی که من دیوانه وار عاشق توام چگونه هدایت نکنی توایی که در گردی " ه " هدایت شدی در این چرخه ی زمان بگرد که من دورت گشتم و خواهم گشت بگرد و هدایت کن و وصل کن که اینگونه وصل خواهی بود در گردش دایره وار هر لحظه ی وجود من..... آرزو سرورپور ابعاد : ۹۰*۱۲۰

یا دوستت دارم گفت بیش از من؟ گفتم خدایا انقدر نگو من گفت من توام تو من ابعاد:۲۰×۳۰

به هنرمند میدهد. در دنیای پر همهمه ی امروز، نقاشی بهترین پناهگاه و مأمن است.انجام کاری که باعث بشود انسان به ژرفای روحش برود و به نیروهای عظیم درونی خویش آگاه بشود . قلم مو و رنگ با قدرت، روحت را گردگیری و پالایش میکند، دورنت را جستجو میکند و حسی گمشده را از اعماق روحت بیرون میکشد و به روی بوم می آورد. با سپری کردن لحظاتم با نقاشی انگار که روح و جسمم در حالتی متوازن قرار میگیرد و وارد بُعد جدیدی از هستی میشوم. من همان جایی هستم که باید باشم و زندگی مفهومی درست تر از این نمیتواند برایم داشته باشد. منِ حقیقی م معنی پیدا میکند در یکی شدن با رنگ ها و خلقِ چیزی بر روی بوم سفید که تا لحظاتی پیش نبوده است.

هوه ای سیمین تحریرشد. متن سیاه مشق : هو الهی تورا دوست دارم به قدر عشقم، مرا دوست داری به قدر عشقت، تو نیکخواهی، من بدخواهم، بدخواه!...در شب محرم نوشته متن سیاه مشق از خودم و بصورت بداهه به ذهن رسید و نوشتم

ماه قیمتش چنده؟ چرا آبونماه اکسژن هوا رو پرداخت نمیکنیم؟ قیمت یک ساعت روشنایی خورشید چنده؟ قیمت یک دست سالم چنده؟ یک چشم بی عیب چقدر می ارزه؟ قیمت یک سلامتی فابریک چنده؟... علی اصغر کلایی https://t.me/sedayemandegar7

ردی زحمت‌کش که خستگی‌اش را لبخند می‌زد. من نه می‌خواهم به اندازه‌ی مادرم صبور باشم، نه به اندازه‌ی پدرم استوار. من می‌خواهم مثل تو باشم... همین‌قدر دور، همین‌قدر نزدیک، همین‌قدر دوست‌داشتنی.» علی اصغر کلایی

د چیزهایی که می خواهی به آنها برسی وقتی دریافتشان می کنی می بینی آنقدر هم که فکر می کرده ای مهم نبوده علی اصغر کلایی

اند و نشاندن لبخند به چهره آنان طراحی شده است

رکمنی این موسیقی دلنشین را از نوازنده چیره دست ترکمن استاد حمید رژیم بشنوی .

یا شهرستانی است که مردمانش دارای زبان فرهنگ ومنش وآداب ورسوم غنی با پیشینه تاریخی کهن وستواری به بزرگی وسترگی اشترانکوه میباشد ازینرو مردمانی سخت کوش وغیرتمند با انگاره های مختلف فرهنگی وایلیاتی روزگار گذرانده ومیگذرند این مقدمه جهت آشنایی واگاه عزیز انیست که کمتر شناخت نسبت به قوم بزرگ بختیاری دارند .واژه ایل در فرهنگ غنی وسترگ بختیاری از جایگاه خاصی و مقدسی برخورد ار است ودر این جایگاه بزرگ هر ایل وطایفه از حرمت عزت وموقعیتی والا برخوردار میباشد وچنانچه مشکلی در روابط مردمان ایل پیش بیاید با جمله ای که البته ریشه آگاهی ونکته سنجی توامان واقع نگری ختم میگردد ودیگران به حرمت بزرگ ایل به گفته ایشان گردن مینهند دوستان گرانقدر زیاده گویی مرا به بزرگی خودشان ببخشایند

نزدیک شدم که خود را باور کردی و مرا از باورت بردی...! مهدی سعیدی

نمیکند #عاطفه_عزیزی ۹۵/۷/۲۳ https://telegram.me/Atefehpoemm

ر چرخاندم، یک شاید در چرخش این گوی چرخان گذاشتم عطر اش عطر من بود رویای من، اینک سیب من سرخ شده است از نگاه تو مرا همچون سیبم بو بکش انقدر احساس کن مرا که حسرت فراموش شود در من، آری وقتی که چشمانت را از مست شدن بوی سیبم میبندی احساس آرامش میکنم در وجودم، وقتی حواست نیست جوری بهت در آن لحظه خیره میشوم که تمام در های زنجیر شده ی باغ انار که به دست دیو سفید که تو را حبس کرده باز خواهد شد فقط کافیست تو هم مرا نگاه کنی، ببین مرا باور کن من در اعماق وجودم رازهایی دارم از نسیم شمالی نرم تر چنان که رموز من چون همین نسیم گونه هایت را نوازش خواهد کرد،بی آنکه لحظه ای فکر کنی به نداشته هایت، سیب مال تو است بویش کن من آنرا برای تو چیده ام (دلنوشته ای از من موضوع نقاشی 😊)

تی جنون، حتی ترس. آدمیزاد می تونه اگه بخواد کوهو جا به جا کنه. می توانه آبو خشک کنه. می توانه چرخ و فلک و به هم بریزه. آدمیزاد حکایتی است. می تواند همه جور حکایتی باشه. حکایت شیرین، حکایت تلخ، حکایت زشت... و حکایت پهلوانی. بدن آدمیزاد شکنندس اما هیچ نیرویی توی این دنیا به قدرت نیروی روح انسان نمیرسه، به شرطی که اراده و وقوف داشته باشه

ر آبادی که آباد است به هارمونی دلنواز چشمانت با تک تک نتهای پیانو. در اتاقی از سه جهت شیشه ای تنها منم و تو و پیانو. نزدیک غروب است و آخرین تلا شهای خورشید از لبه کرکره یک طرف اتاق به درون اتاق میخزد. کفپوشی دو رنگ یکی به رنگ موهای تو قرمز خرمایی که ادامه یافته تا کمرت و هر بار که دستانت به دنبال بمترها و زیرترهاست به زیباترین حالتی روی هم میلغزند و کمی از کمرت آویزان میشوند و هر بار که فورته (قوی) مینوازی قدری بر خود میلرزند دیگری قهوه ای عسلی رنگ دورترین حلقه عنبیه چشمانت، به هنگام ظهر پای برهنه ات آنچنان بر پدال مینشیند که گویی سالها همدستِ پیانوست. قلبم با ریتم انگشتان تو میتپد. من میمیرم و همچنان ضر ب آهنگ انگشتانت در روحم مدام تکرار میشود . . . ((معمار نبض شهر-نشر مایا))

اینکه سوز حرفهای پاییز سردت کرد با رود رفتی و من اما هر بهار انتظارت را میکشیدم آنقدر که فهمیدم من مانده ام و زمستانی ابدی... نیما حیدرپور