نتایج جست جو "آواز" در سایت 100هنر

#فروخته_شد

ر باشیم. کارما شاید این است که میان گل نیلوفر و قرن پی آواز حقیقت بدویم.  تکنیک اثر:نقاشیخط مترلیال: بوم . اکرلیک .چسب چوب.چسو.حروف برجسته اندازه اثر: ۱۰۰×۱۰۰

وان از سر عشق از چشمه ی نوش بخوان تا حرف آید ساز خاموش عباس مشهوری

یولن_ایرانی #هنرمندان #آواز_ایرانی #آواز_ اصیل # حبیب الله_بدیعی #علی_تجویدی #همایون_خرم #سیاوش_زندگانی #بداهه #سولو

ردار #گروه_سردار #ایرانی #موسیقی #سنتی

زندگی کن ، برقص ، بخوان ، رنگ بزن تمام صفحات زندگی را آنگونه که میخواهی. در این اثر زنان آواز میخوانند زنانی که در حصار زندگی و جامعه اسیرند ، زنانی که مادران این سرزمینند و در حصار منزلی تنگ اسیرند. در میان شعله های زندگی اسیرند ولی آواز عشق میخوانند و روح انسان را تا بالاترین منزلگه آن جهانی بالا میبرند .

لبخند‌ها آواز‌ها زندگی ذره‌ی کاهی‌ست که کوهش کردیم زندگی نام نکویی‌ست که خوارش کردیم زندگی نیست بجز نم نم باران بهار زندگی نیست بجز دیدن یار زندگی نیست بجز عشق بجز حرف محبت به کسی ورنه هر خار و خسی، زندگی کرده بسی زندگی تجربه‌ تلخ فراوان دارد، دو سه تا کوچه و پس کوچه و اندازه‌ یک عمر بیابان دارد ما چه کردیم و چه خواهیم کرد در این فرصت کم!؟

ی و بعد زرد نبودنت شبیه مادری ست که در هیاهوی بازار دست کودکش را رها کرده نبودنت از جنس پرنده ای ست که دیگر نمی خواند مردی که هرگز نمی آید یا آوازی غمگین که زنی -در خود گره خورده- روی تخت، بعد از یک هم آغوشی بی تکرار می خواند. نبودنت را نمی شود خط زد، مثل تکه ابری که متعلق به هیچ آسمانی نیست. #حورا_حقشنو

زی #ساز_نی #تکنوازی_نی #جمال_نسیمی #آواز_افشاری #گوشه_عراق #موسیقی #موسیقی_اصیل_ایرانی #هنرمند #هنر

ا : تالار #شمس_العماره

ى #نى_نوازان #هنر #هنرمند #هنر_ایرانی #هنرمندایرانی #هنرمندان_ایرانی #موسیقى #موسیقى_اصیل #موسیقى_ایرانى #بیات_ترک #بیات_زند #جمال_نسیمى

_نی #جمال_نسیمی #موسیقی #موسیقی_اصیل_ایرانی #آواز_شوشتری #دستگاه_همایون #ردیف_دستگاهی_موسیقی_ایران #هنر #هنرمند #هنرمند_ایرانی

رفت از keyzadکاملن بداهه بوده در اجرای سالنی

اسمان را در انتهای آوازهایش بی محابا سر بکشد...  هر نیمه شب  کمی مانده به لبهایم از دستهایم می گریزد و باچشم هایی مه آلود  گونه های خیس ماه را  از پشت پنجره ،پاک میکند…! در من پرنده ایست  که شاخه شاخه تنهایی هایم را  نوک می زند … دیوارها از لبخند او پر می شوند  و برگ برگ بر قامت بلند تلخ ام زرد که می خندد دردهایم، یکی  یکی ،بیدار می شوند.. در من پرنده ای ست غمگین که هنوز شعر نشده است…!  . کاظم پارسای