نتایج جست جو "پنهان" در سایت 100هنر

از اثر انگشت. از مهر ، کین و تمام تلاشی که در خود پنهان میکند! ...میدهندو باز میستانند خواه تقدیر باشد خواه لطافت باران .... دست ها بیان میکنند ناگفته های تقدیر را می توان تا ابد به دست ها رجوع کرد. It remained a "Hand" print from an ancient man A warm "Hand" from a friend My Hands talking from a friend From her fingerprint From love, hate and all hide in them. "Hands" talk Of unknown fate and rosewater of rain They are referable for ever. #ترکیب مواد روی بوم # ابعاد : ۱۰۰ در ۷۰

ر تاریخ اثر:خرداد ۱۳۹۹ #هفت شهر عشق #عطار #هفت پیکر #هفت #وادی عرفان #هفت #پیکر نظامی #هفت #اورنگ جامی #هفت #طبقه آسمان #هفت #اقلیم #هفت #دریا #هفت #دستگاه موسیقی #هفت نت موسیقی #هفت #هنر #هفت روز هفته و..... در علم عدد شناسی هفت را جستجو گر وبه دنبال حقیقت توصیف میکنند. عددی که فراتر ازظاهر را نشان میدهد و به دنبال حقیقت پنهان است.

ی تولید بهمن ماه ۱۳۹۷ تهران

آن آتش وش چشمت به تن مو سیخ میگردد چه میترسد دلم وقتی که هستم روبروی تو درونت تیز دندانی میان برف پنهان است اگر غفلت کنم میدرّدم یکباره خوی تو ندارم وحشت از گرگ سپید خفته لای برف میان چشم تو دیدم پیام صلح جوی تو زمستان است این دنیا ندارد کلبه ای چون من بیا ای وحشی زیبا که بینم ماه روی تو من عمری در پی تیزی دندان تو میگشتم دلی با عطر خون دارم که دارد آرزوی تو بیا قسمت کنیم احساسهامان را برای هم تو شو سهم دل و دل هم شود سهم گلوی تو چه رازی در دلت داری که چشمت باز میخوابد بخواب آرام چون دیگر منم آن راز گوی تو کنار آتش شومینه و گرمای شهوت زا برای من چه میرقصد سپید تار موی تو #امیدنورانی_فانی

از اثر انگشت. از مه‌ر ، کین و تمام تلاشی که در خود پنهان میکند! ...میدهندو باز میستانند خواه تقدیر باشد خواه لطافت باران .... دست ها بیان میکنند ناگفته های تقدیر را می توان تا ابد به دست ها رجوع کرد. It remained a "Hand" print from an ancient man A warm "Hand" from a friend My Hands talking from a friend From her fingerprint From love, hate and all hide in them. "Hands" talk Of unknown fate and rosewater of rain They are referable for ever.

از اثر انگشت. از مه‌ر ، کین و تمام تلاشی که در خود پنهان میکند! ...میدهندو باز میستانند خواه تقدیر باشد خواه لطافت باران .... دست ها بیان میکنند ناگفته های تقدیر را می توان تا ابد به دست ها رجوع کرد.

از اثر انگشت. از مه‌ر ، کین و تمام تلاشی که در خود پنهان میکند! ...میدهندو باز میستانند خواه تقدیر باشد خواه لطافت باران .... دست ها بیان میکنند ناگفته های تقدیر را می توان تا ابد به دست ها رجوع کرد. It remained a "Hand" print from an ancient man A warm "Hand" from a friend My Hands talking from a friend From her fingerprint From love, hate and all hide in them. "Hands" talk Of unknown fate and rosewater of rain They are referable for ever.

از اثر انگشت. از مه‌ر ، کین و تمام تلاشی که در خود پنهان میکند! ...میدهندو باز میستانند خواه تقدیر باشد خواه لطافت باران .... دست ها بیان میکنند ناگفته های تقدیر را می توان تا ابد به دست ها رجوع کرد. It remained a "Hand" print from an ancient man A warm "Hand" from a friend My Hands talking from a friend From her fingerprint From love, hate and all hide in them. "Hands" talk Of unknown fate and rosewater of rain They are referable for ever.

از اثر انگشت. از مه‌ر ، کین و تمام تلاشی که در خود پنهان میکند! ...میدهندو باز میستانند خواه تقدیر باشد خواه لطافت باران .... دست ها بیان میکنند ناگفته های تقدیر را می توان تا ابد به دست ها رجوع کرد. It remained a "Hand" print from an ancient man A warm "Hand" from a friend My Hands talking from a friend From her fingerprint From love, hate and all hide in them. "Hands" talk Of unknown fate and rosewater of rain They are referable for ever.

از اثر انگشت. از مه‌ر ، کین و تمام تلاشی که در خود پنهان میکند! ...میدهندو باز میستانند خواه تقدیر باشد خواه لطافت باران .... دست ها بیان میکنند ناگفته های تقدیر را می توان تا ابد به دست ها رجوع کرد. It remained a "Hand" print from an ancient man A warm "Hand" from a friend My Hands talking from a friend From her fingerprint From love, hate and all hide in them. "Hands" talk Of unknown fate and rosewater of rain They are referable for ever.

قین کردم این کافر را سر مسلمانی نیست (ابوسعید ابولخیر)

ست و حرکت، فواره وار و در حدود بینش سیاره‌های نورانی می‌چرخند زمین در ارتفاع به تکرار می‌رسد و چاههای هوایی به نقب‌های رابطه تبدیل می‌شوند و روز وسعتی است که در مخیلهٔ تنگ کرم روزنامه نمی‌گنجد چرا توقف کنم؟ راه از میان مویرگ‌های حیات می‌گذرد کیفیت محیط کشتی زهدان ماه سلول‌های فاسد را خواهد کشت و در فضای شیمیایی بعد از طلوع تنها صداست صدا که ذوب ذره‌های زمان خواهد شد. چرا توقف کنم؟ چه می‌تواند باشد مرداب چه می‌تواند باشد جز جای تخم ریزی حشرات فاسد افکار سردخانه را جنازه‌های باد کرده رقم می‌زنند. نامرد، در سیاهی فقدان مردیش را پنهان کرده‌است و سوسک.... آه وقتی که سوسک سخن می‌گوید. چرا توقف کنم؟ همکاری حروف سربی بیهوده ست. همکاری حروف سربی اندیشهٔ حقیر را نجات خواهد داد. من از لالهٔ درختانم تنفس هوای مانده ملولم می‌کند پرنده‌ای که مرده بود به من پند داد که پرواز را بخاطر بسپارم نهایت تمامی نیروها پیوستن است، پیوستن به اصل روشن خورشید و ریختن به شعور نور...

د ترانه بیهودگی نیست چرا که عشق حرفی بیهوده نیست حتی بگذارآفتاب نیز برنیاید به خاطر فردای ما اگر بر ماش منتی است؛ چرا که عشق، خود فرداست خود همیشه است

یرد، می اندیشد: « بردگان ناتوانایی که می سازند دیوار بزرگ شهر را هر یکی زانان که در زیر آوار زخمه های آتش شلاق داده جان مرده اش در لای دیوار است پنهان» آنی از این دلگزا اندیشه ها راه خلاصی را نمی داند زن چینی او، روانش خسته و رنجور مانده است با روان خسته اش رنجور می خواند زن چینی، در نخستین ساعت شب:« در نخستین ساعت شب هر کس از بالای ایوانش چراغ اوست آویزان همسر هر کس به خانه بازگردیده است الا همسر من که ز من دور است و در کار است زیر دیوار بزرگ شهر» در نخستین ساعت شب، دور از دیدار بسیار آشنا من نیز در غم ناراحتی های کسانم؛ همچنانی کان زن چینی بر زبان اندیشه های دلگزایی حرف می راند، من سرودی آشنا را می کن در گوش من دمی از فکر بهبودی تنها ماندگان در خانه هاشان نیستم خاموش و سراسر هیکل دیوارها در پیش چشم التهاب من نمایانند نجلا! در نخستین ساعت شب، این چراغ رفته را خاموش تر کن من به سوی رخنه های شهرهای روشنایی راهبردم را به خوبی می شناسم، خوب می دانم

هان غم مخور (اکریلیک روی بوم دیپ)

ن چراغِ ستاره تا ژرفای پنهانِ ظلمات را به اعتراف بنشاند: انفجارِ خورشیدِ آخرین به نمایشِ اعماقِ غیاب در ابعادِ دلهره. #اکریلیک روی پارچه بوم

روغن ( تلفیق نقاشی و خط) ۱۳۹۰

لبریز شد چشمان من از دیدنِ رویای تو صدها برابر بیشتر از هر تصور یا گمان وقتی دلم شد آشنا با کوی یاری اینچنین آواره‌ی دنیا شدم، غربت نشینی بی مکان با آن اشارات نهان رسوای چشمانت شدم دیگر نماند از خویشِ من در خویشتن حتی نشان بیمار تب آلوده‌ام دیگر چرا پنهان کنم از چشمهایم میشود اسرار پنهانی عیان چشمان دل را بسته‌ام غیر از تو را نادیده‌ام باید ببندی چشم دل را بر نگاه دیگران با من بمان با من بخوان از من بگو از من بجو کن گفتگو از عشق مان در هر مکان در هر زمان

کردم تمام راز پنهانش عیان شد قلم تا می نویسد ناز شصت است مرکب عاشق است و مست مست است کلام دلبر و آوازه هایش تمام مشق های ناب دست است مرکب مات و مبهوت کلام است قلم مشغول رسم سین و لام است رسیدن تا به اوج قله ی عشق تمام دلخوشیهای غلام است قلم همراه دلهای شکسته است اگرچه بند از بندش گسسته است قلم فریاد دربندان زنجیر کلید قفلهای زنگ بسته است قلم تا می نویسد انبیایی است تمام حرفهایش اولیایی است کلام عاشقان را می نویسد نشانش دلبری کارش خدایی است قلم لیلی نویس دلربایی است قلم مجنون نگار کبریایی است تمام حرف های کل عالم برای گفتن این آشنایی است شعر و خط: #اکبرنژاد #بداهه_نویسی

کز زبان من همی گوید سخن...