نتایج جست جو "شناس" در سایت 100هنر

m #mehrdad_khodashenas #مهرداد_خداشناس #هنر #رنگ_روغن #نقاشی

rdad_khodashenas #مهرداد خداشناس #نقاشی #هنر #رنگ روغن

اپ دستی ،1396،شمعدانی،سید علی ریحانی شرق

با تو سخن می گویم نامت را به من بگو دستت را به من بده حرفت را به من بگو قلبت را به من بده، من ریشه های تو را دریافته ام با لبانت برای همه لبها سخن گفته ام و دست هایت با دستان من آشناست. در خلوت روشن با تو گریسته ام برای خاطر زندگان، و در گورستان تاریک با تو خوانده ام زیباترین سرودها را زیرا که مردگان این سال عاشق ترین زندگان بودند. دستت را به من بده دستهای تو با من آشناست ای دیر یافته! با تو سخن می گویم بسان ابر که با طوفان بسان علف که با صحرا بسان باران که با دریا بسان پرنده که با بهار بسان درخت که با جنگل سخن می گوید زیرا که من ریشه های تو را دریافته ام زیرا که صدای من با صدای تو آشناست من درد مشترکم...

آرت: شقایق کمالی #داستان_اجرایی

ر باشیم. کارما شاید این است که میان گل نیلوفر و قرن پی آواز حقیقت بدویم.  تکنیک اثر:نقاشیخط مترلیال: بوم . اکرلیک .چسب چوب.چسو.حروف برجسته اندازه اثر: ۱۰۰×۱۰۰

ر تاریخ اثر:خرداد ۱۳۹۹ #هفت شهر عشق #عطار #هفت پیکر #هفت #وادی عرفان #هفت #پیکر نظامی #هفت #اورنگ جامی #هفت #طبقه آسمان #هفت #اقلیم #هفت #دریا #هفت #دستگاه موسیقی #هفت نت موسیقی #هفت #هنر #هفت روز هفته و..... در علم عدد شناسی هفت را جستجو گر وبه دنبال حقیقت توصیف میکنند. عددی که فراتر ازظاهر را نشان میدهد و به دنبال حقیقت پنهان است.

زن ۲۳۰کیلو شناسنامه دار

ان ،ارتفاع ۵۶ سانتیمتر ،وزن خالص ۲۴۴۵گرم،مدت زمان طراحی و ساخت ۲۲ ماه ،اثر استاد دکتر خسرو عاشقی

ران قاجار در خراسان بوده که الان به عنوان موزه مردم شناسی استفاده میشه و در شهر بجنورد قرار دارد.

کس منوط به شناخت ارزش‌ها و گرایش‌های ارزشی اوست. آشنایی با کلام وحی و ارتباط با آن کلام نیز یکی از ویژگی‌های ارزشی است که هنرمند در درون خود می‌تواند درراه رسیدن به کمال به کار ببندد. هنر خوشنویسی رسالت، هم‌اندیشی و هم‌نشینی بسیاری را از دل نور می‌یابد و بر آن ریشه و تکیه دارد. امروزه با به‌کارگیری حروف بر پایه دریافت‌های هنرمند و همچنین ایجاد اصول زیبایی شناسانه بر پایه مبانی و اصول هنرهای تجسمی توسط هنرمند محصولی را حادث‌شده است که در آن فرآیند دریافت محتوایی حروف در قالب پیام احساسی را بر هنرمند مستولی می‌نماید در این گام هنرمند نیز دریافت‌ها، استنباط و تجربه تمام زندگی خود با تلفیقی از کلام با رعایت مبانی و اصول هنرهای تجسمی اثری را خلق می‌نماید. که بنام نقاشیخط نام‌گرفته است. بر این اساس بر آن آمدم با این اندیشه و بر پایه نظریه لئو تولستوی آثاری را خلق نمایم که در زمره این رسالت بزرگ قرار گیرد و همچنین مکتبی بنام "گویشی بنام نقاشیخط" را نام بنهم.

سعیدیان

ت یا از کس دیگریست ازینرو مینویسم ناشناس

بارت بهتر رسیدن به نوعی "خود شناسی" برایم مهم شده بود. که به عنوان یک هنرمند، در این کار به پیشرفت هایی رسیده ام.

به درد کاری نمی‌خورند. همه‌شان بد تحصیل کرده‌اند، به طور جدی مطالعه نمی‌کنند، درباره‌ی علوم فقط پر حرفی می‌کنند، از هنر هم کم سر در می‌آورند. همه‌شان خودشان را می‌گیرند و با قیافه‌ی جدی، گنده‌گویی و فلسفه‌بافی می‌کنند؛ حال آن که پیش چشمشان کارگرها غذا ندارند و چهل نفری در یک اتاق نامناسب می‌خوابند، توی ساس و تعفن و گند و رطوبت و ناپاکی اخلاقی می‌لولند … پر واضح است که همه‌ی حرف‌های قشنگ‌مان فقط برای آن است که سر خودمان و دیگران شیره بمالیم!

یرد، می اندیشد: « بردگان ناتوانایی که می سازند دیوار بزرگ شهر را هر یکی زانان که در زیر آوار زخمه های آتش شلاق داده جان مرده اش در لای دیوار است پنهان» آنی از این دلگزا اندیشه ها راه خلاصی را نمی داند زن چینی او، روانش خسته و رنجور مانده است با روان خسته اش رنجور می خواند زن چینی، در نخستین ساعت شب:« در نخستین ساعت شب هر کس از بالای ایوانش چراغ اوست آویزان همسر هر کس به خانه بازگردیده است الا همسر من که ز من دور است و در کار است زیر دیوار بزرگ شهر» در نخستین ساعت شب، دور از دیدار بسیار آشنا من نیز در غم ناراحتی های کسانم؛ همچنانی کان زن چینی بر زبان اندیشه های دلگزایی حرف می راند، من سرودی آشنا را می کن در گوش من دمی از فکر بهبودی تنها ماندگان در خانه هاشان نیستم خاموش و سراسر هیکل دیوارها در پیش چشم التهاب من نمایانند نجلا! در نخستین ساعت شب، این چراغ رفته را خاموش تر کن من به سوی رخنه های شهرهای روشنایی راهبردم را به خوبی می شناسم، خوب می دانم

بوم • ابعاد: ۱۰۰×۱۰۰ سانتی‌متر • متن: «عاقلان نقطه‌ی پرگار وجودند ولی عشق داند که در این دایره سرگردانند» • هنرمند: محمد ابراهیمی جویباری • زمان اجرا: شهریور ۱۴۰۴ • مکان: ساری ⸻ این اثر، بازتابی از جدال پنهان عقل و عشق است. خطوط طلایی بر بستری تیره، استعاره‌ای از روشنایی و امیدی هستند که در میان تاریکی‌های وجود خودنمایی می‌کنند. شعر، کلید درک این اثر است: عقل، نقطه‌ای ثابت و محدود را نشان می‌دهد، در حالی که عشق، بی‌پایانی و سرگردانی دایره را آشکار می‌سازد. ترکیب نقاشیخط و اکریلیک در این تابلو، دعوتی است به تأمل؛ تا بیننده خود را در هاله‌ای از رمز، نور و سرگشتگی بازشناسد. ⸻ « عاقلان نقطه‌ی پرگار وجودند ولی عشق داند که در این دایره سرگردانند… اکریلیک روی بوم – ۱۰۰×۱۰۰ شهریور ۱۴۰۴ – ساری اثر: محمد ابراهیمی جویباری »

فیقی از عمق شعر و ظرافت نقاشی، به تصویر می‌کشد شکوه لحظاتی که شب، زلف چلیپایی را در هم می‌شکند و صبحدم، نفس‌های مسیحایی می‌دمد.” استیتمنت: این اثر با تکنیک اکریلیک روی بوم، در ابعاد 100 در 150 سانتی‌متر، الهام‌گرفته از شعری است که تناقضات زندگی را در نور و تاریکی، آشفتگی و آرامش به تصویر می‌کشد. خطوط زنده و ضربه‌های رنگی، حرکتی پویا در دل سکون به وجود آورده‌اند و بازی نور زرد در تاریکی عمیق سبز، نوری از امید و زندگی را نمایان می‌کند. این تابلو بازتاب لحظه‌ای است که هنر به گفتگوی بی‌پایان با شعر می‌پردازد و بیانی از لطافت درون انسان است. هشتگ‌ها: #نقاشیخط #هنر_مدرن #اکریلیک #شعر_و_هنر #تابلوی_نقاشی #هنرمندان_ایرانی #الهام #شب_و_روز #احساس #هنر_معاصر #زیبایی_شناسی

سال : ۱۴۰۰ توضیحات اثر : در تمامى شهرهاى دنيا، اماكن و خيابان هايى هستند كه موجب اعتبار آن شهر شده و ارزش باستان شناسى و تاريخى و هنرى دارند. اما فارغ از نگاه معمارى و گذر از اين ميراث ملموس و با پرداختن به موضوع " انسان و محيط" تماميت شهر، داراى ارزش مى شود. آنجا كه تمامى اتفاقات تلخ و شيرين، اولين و آخرين نگاه ها، قرار ها و ديدار ها در سال ها و فصل هاى بى شمار، تبديل به خاطراتى شده اند كه در تصرف حافظه ى كوچه ها و خيابان ها مانده اند. "ساغر مشيرى امين" هنرمندى است كه در اين مجموعه آثارش به روابط انسانى مى پردازد و با انتخاب اشعار حافظ كه با خطوطى مبهم بر روى نقشه هايى از شهرهاى ايران و جهان نوشته شده اند، تفال به كوچه هايى زده است كه راوى غم و شادى انسان ها هستند. نگاه او در آثارش، دعوتى است هميشگى به تامل و جستجوى خاطرات و يافتن تكه هاى گمشده خود و هم نوعانمان در عبور از كوچه ها و خيابان ها...