نتایج جست جو "آوار" در سایت 100هنر

یرد، می اندیشد: « بردگان ناتوانایی که می سازند دیوار بزرگ شهر را هر یکی زانان که در زیر آوار زخمه های آتش شلاق داده جان مرده اش در لای دیوار است پنهان» آنی از این دلگزا اندیشه ها راه خلاصی را نمی داند زن چینی او، روانش خسته و رنجور مانده است با روان خسته اش رنجور می خواند زن چینی، در نخستین ساعت شب:« در نخستین ساعت شب هر کس از بالای ایوانش چراغ اوست آویزان همسر هر کس به خانه بازگردیده است الا همسر من که ز من دور است و در کار است زیر دیوار بزرگ شهر» در نخستین ساعت شب، دور از دیدار بسیار آشنا من نیز در غم ناراحتی های کسانم؛ همچنانی کان زن چینی بر زبان اندیشه های دلگزایی حرف می راند، من سرودی آشنا را می کن در گوش من دمی از فکر بهبودی تنها ماندگان در خانه هاشان نیستم خاموش و سراسر هیکل دیوارها در پیش چشم التهاب من نمایانند نجلا! در نخستین ساعت شب، این چراغ رفته را خاموش تر کن من به سوی رخنه های شهرهای روشنایی راهبردم را به خوبی می شناسم، خوب می دانم

لبریز شد چشمان من از دیدنِ رویای تو صدها برابر بیشتر از هر تصور یا گمان وقتی دلم شد آشنا با کوی یاری اینچنین آواره‌ی دنیا شدم، غربت نشینی بی مکان با آن اشارات نهان رسوای چشمانت شدم دیگر نماند از خویشِ من در خویشتن حتی نشان بیمار تب آلوده‌ام دیگر چرا پنهان کنم از چشمهایم میشود اسرار پنهانی عیان چشمان دل را بسته‌ام غیر از تو را نادیده‌ام باید ببندی چشم دل را بر نگاه دیگران با من بمان با من بخوان از من بگو از من بجو کن گفتگو از عشق مان در هر مکان در هر زمان