اثر یزدان ماماهانی در هنر شعر و داستان : محفل شعر و داستان

واژهٔ " میـخـواهمـت " هـی از زبـانـت مـی‌چکـد گـر تـظاهــر نـیسـت ، لـطفـاً بـی‌ریـا ثابت بـکـن ظاهــر آراسـتـه و زیـبـا و شـیـک داری ، ولــی : شـرط مـن اینـست ؛ خـود را با حـیا ثابت بـکن خانـه و ماشین و ثروت خودنمایی بیش نیست پـس لـزوماً اصـل خـویشـت را جدا ثابـت بـکن نابـلــد هـستیـم و نـاشـی ، پـس بلـدکاری اگـر : راه و رسـم دوسـتـداری را بـه مـا ثـابـت بکـن ! عـشـق خـطّ ممـتـدیسـت گاهـی بگردد مـنقـطع امــتـداد و طــول خــطّ جــادّه را ثـابـت بـکــن عشق طوق آتشـیسـت ؛ مـشتاق سوز و التـهاب یـا بـمـان خــارج از این حـلقـه و یا ثابـت بـکـن عشـق نوعـی پـادگانسـت ، مهـربانـی مافـوقـش آمـدی خـدمـت ؛ کـنـی دل را فـدا ثـابـت بـکـن خاک می‌گفتش : طلا هستـم ، شدش تبدیل گِل حـرف خــود را مـدّعـی بـی ادّعــا ثـابـت بـکـن "عشق قانونش : مماشات و درستی و وفاست" گــر تــو پـابـنــد قــوانـینـی ، بــیـا ثـابـت بـکـن #بـی‌ادعـا #یزدان_ماماهانی