ن پنجره می بینم باز نه کسی پنجره را رو به افق باز کند نه شکر کم کند از تلخی این رنج دراز ! من و تو قسمتی از قصه ی این کافه شدیم و تو هر روز گذر می کنی از قهوه ی من این چه رازیست که من ، تلخ ، تو را می نوشم ! تو شدی خواب عمیق شب بی خوابی من. #افشین_مشفقی